Niet meer materieel

Er komt een moment dat een ziel niet meer teruggaat naar de aarde. Dit is wanneer de ziel voldoende heeft geleerd en klaar is voor de volgende fases.

Hoe meer tijd de ziel in de geesteswereld doorbrengt, des te verder deze evolueert en groeit. Dit leerproces bestaat in het begin uit het uitvoeren van losse opdrachten afkomstig van de al verder geëvolueerde zielen. Van deze opdrachten wordt ook het nodige geleerd waardoor de ziel een stuk verder groeit.

De mate waarin de ziel gegroeid is, bepaalt of de ziel via een wedergeboorte op aarde terug keert. Pas bij voldoende groei gaat de ziel de voorfase in. 

Tijdens de voorfase is heeft de ziel een gidsrol. Je kunt dit zien als een soort van "proefperiode". Een gids is vaak gids bij iemand die ervaringen opdoet in thema's waarin ook de gids nog geen ervaring heeft, maar die wel kan putten uit de "levenservaring" die de gids heeft opgebouwd. Ook hierdoor groeit de gids weer verder.

Dit gids zijn is ook nodig om volledig afscheid te kunnen nemen van de materiëele wereld. Het wordt ook wel het bekende, "ik krijg mijn vleugels" verhaal genoemd. Wanneer een gids klaar is met het helpen van een aardse ziel, en deze voldoende gegroeid is, evolueert deze tot een engel. De gids heeft dan als het ware zijn vleugels gekregen.

Wanneer een gids niet voldoende gegroeid is in het uitvoeren van de gidstaken kan dit betekenen dat deze toch weer terug moet keren naar de materiële wereld om nog verder te groeien.

De overgang van Gids naar Engel is een blijde gebeurtenis en wordt beschouwd als een "feest". Zie het alsof je volwassen wordt en ineens mag gaan autorijden. Er gaat een nieuwe wereld voor je open. De ziel heeft een hogere stap in de evolutie bereikt.